برچسب‌ها:

تاريخ : پنج شنبه 25 بهمن 1393برچسب:, | 22:58 | نویسنده : بنده ی دل شکسته |

» نسخ: 

// نسخ // در لغت ، به معنای نوشتن چیزی از روی چیز دیگر ، نقل ، تغییر و از بین بردن آمده است و در اصطلاح ، بمعنای بر داشتن حکمی از احکام ثابت دینی بر اثر سپری شدن مدت آن می باشد . ( آل عمران : ۸ )
از دیدگاه دانشمندان اسلامی ، مساله نسخ احکام و آیات قرانی مسلم و پذیرفته شده است و آیات قران مجید نیز به آن اشاره دارد :…
// ما ننسخ من آیه او ننسها نات بخیر منها او مثلها الم تعلم انّ الله علی کلّ شیء قدیر // ( بقره : ۱۰۶ ) . هر حکمی را نسخ کنیم و یا آن را به ( دست ) فراموشی بسپاریم بهتر از آن یا مانندش را می آوریم . مگر نمی دانی که خدا بر هر کاری تواناست ؟
// و اذا بدّلنا آیه مّکان آیه والله اعلم بما ینزّل قالوا انّما انت مفتر بل اکثر هم لا یعلمون // (نخل : ۱۰۱ ) و هنگامی که آیه ای را به آیه دیگر مبدل کنیم (= حکمی را نسخ نماییم ) – و خدا بهتر می داند چه حکمی را نازل کند – آنها می گویند : تو افترا می بندی . اما بیش ترشان ( حقیقت را ) نمی دانند .
در این آیات ، بویژه آیه اول ، امکان نسخ در زمینه امور تکوینی و تشریعی مطرح است ؛ زیرا اصطلاح // آیه // اعم از آیات تشریعی و تکوینی است . در قران مجید ، در موارد فراوانی لفظ // آیه // بر نشانه های قدرت خداوند اطلاق شده است .(مومنون  : ۵۰ و اعراف : ۷۳ ) بنابراین ، در آیه اول سخن از آن است که اگر خداوند بخواهد آیات قران را و یا آیات تکوینی را نسخ و به جای آنها ، آیات دیگری را جایگزین می کند . اما در آیه دوم ، به دلیل اینکه سخن از نزول آیات از طرف خدا و افترا زدن کافران بر پیامبر ص است ، قطعا منظور نسخ آیات قرانی است ؛ بدین معنا که گاهی خداوند حکمی را که در آیه ای آمده است ، بدلیل سپری شدن مصلحت آن ، نسخ و حکم دیگری را جایگزین آن می کند . بنابراین ، امکان نسخ قطعی است .

اما در مورد وقوع آن ، باید گفت : برخی از دانشمندان مسلمان تعداد فراوانی از آیات را مشمول حکم نسخ دانسته و به منسوخ بودن آنها معتقد شده اند ، در حالی که آیات نسخ شده تعداد اندکی است و بقیه آنها تقیید یا تخصیص خورده اند . صاحب کتاب البیان از ۳۶ موردی که ادعای نسخ آنها شده ، تنها یک مورد را می پذیرد و در بقیه موارد مناقشه کرده ، آنها را نمی پذیرد . همین مذکور که ادعای نسخ در آن ، مورد قبول همه دانشمندان اسلامی است : // یا ایّها الذین آمنوا اذا ناجیتم الرّسول فقدّموا بین یدی نجواکم صدقه … // ( مجادله : ۱۲ ) ای کسانیکه ایمان آورده اید ، هنگامی که می خواهید با رسول خدا نجوا کنید ( و سخنان در گوشی بگویید ) ، پیش از آن صدقه ای ( در راه خدا ) بدهید .
این آیه بوسیله آیه بعد از آن نسخ شد و تنها شخصی که پیش از نسخ ، به آن عمل نمود حضرت علی ع بود . (بحارالانوار محمد باقر مجلسی ج۳۵ص۳۷۶به بعد )

برچسب‌ها:

ادامه مطلب
تاريخ : پنج شنبه 21 بهمن 1393برچسب:, | 22:54 | نویسنده : بنده ی دل شکسته |

 


برچسب‌ها:

ادامه مطلب
تاريخ : پنج شنبه 12 بهمن 1393برچسب:, | 22:50 | نویسنده : بنده ی دل شکسته |
گفتم: خسته‌ام
 
 
 
گفتی: لاتقنطوا من رحمة الله
.:: از رحمت خدا نا امید نشید(زمر/53) ::.
 
 
 
 
 
 
 

گفتم: هیشکی نمی‌دونه تو دلم چی می‌گذره   

گفتی: ان الله یحول بین المرء و قلبه
.:: خدا حائل هست بین انسان و قلبش! (انفال/24) ::.

برچسب‌ها:

ادامه مطلب
تاريخ : پنج شنبه 16 بهمن 1393برچسب:, | 22:47 | نویسنده : بنده ی دل شکسته |
(۱) قرآن: 
نام مشهور کتاب آسمانی ما قران است و ۶۶ بار در آن بکار رفته است مانند: لو انزلناه هذا القران علی جبل لرایته خاشعا متصدعا من خشیه الله (حشر:۲۱) اگر این قران را بر کوهی نازل می کردیم می دیدی که در برابر آن خاشع می شود و از خوف خدا می شکافد.
قران از ریشه قراء هم بمعنای قرائت و خواندن است و هم بمعنای جمع کردن. اگر از مفهوم قرائت گرفته شده باشد در این صورت کلمه قران اسم خواهد بود برای آنچه خوانده می شود و اگر از مفهوم جمع کردن باشد نام مجموعه ای خواهد بود که حروف- کلمات- آیات و سوره ها در آن گرد آمده یا احکام – حقایق- معارف و تعالیم عالی دینی که در کتابهای پیشین پراکنده بود در آن جمع شده است.
(۲) کتاب:
واژه کتاب بمعنای مکتوب( نوشته شده) پس از واژه قران بیش از دیگر اسم ها بکار رفته است مانند آیه : الحمد لله الذی انزل علی عبده الکتاب و لم یجعل له عوجا (کهف:۱) ستایش مخصوص خدایی است که این کتاب ( آسمانی ) را بر بنده ( برگزیده) اش نازل کرد و هیچ گونه کژی در آن قرار نداد.
(۳) فرقان:
فرقان در اصل بمعنای چیزی است که حق را از باطل جدا می کند و وسیله شناسایی این دو می باشد: تبارک الذی نزل الفرقان علی عبده لیکون للعالمین نذیرا (فرقان:۱) زوال ناپذیر است کسی که قران را بر بنده اش نازل کرد تا بیم دهتده جهانیان باشد.
توصیف قران به این نام به این دلیل است که قران وسیله شناخت حق از باطل در مسیر زندگی فرد و اجتماع و معیار محکمی در زمینه افکار- عقاید- قوانین- احکام- آداب و اخلاق است. البته باید توجه داشت که فرقان اسم خاص قران نیست و به کتاب آسمانی حضرت موسی ع نیز اطلاق شده است: ولقد آتینا موسی و هارون الفرقان (انبیاء:۴۸) و ما به موسی و هارون فرقان دادیم.

برچسب‌ها:

ادامه مطلب
تاريخ : پنج شنبه 4 بهمن 1393برچسب:, | 22:42 | نویسنده : بنده ی دل شکسته |

.: Weblog Themes By SlideTheme :.